MUTLULUĞU YAZAMAYAN YAZAR

İsmet çalan zil ile ellerinin arasında tuttuğu başını kaldırıp kapıya doğru bakarken kimin geldiğini merak etti. Canı o kadar sıkkınken kimsenin gönlünü eğleyecek hâli yoktu. Zaten ona kim gelebilirdi ki, belki can dostuydu kapıdaki. Saatlerdir bir şey yazamadığı masasından kalkıp isteksiz adımlarla kapıya yürüdü. Kapının kulpunu bastırıp kendine çektiğinde yakın dostu Sedat’ın paspasın gerisinde durduğunu görerek sevindi ve hemen onu içeri buyur etti.